23 Mart 2009

ışıklarca yıl uzakta

sadeleştirilmiş olmalıydık çoktan;

fazlalıklardan arınmış,

aç olmamalıydık en azından,

açıkta kalmamalıydık.

yetmeliydik birbirimize,

kendimize olduğu kadar.


şimdi bir çığlık neye yarar?

ancak ikiye ayırır insanları,

çığlık atanlar, ve atmayanlar. 


ortasında olmalıydık çoktan;

güzel ve geniş zamanların.

huzursuz bir mirasyedi, 

gururuyla intihar eder; 

düşümde hayal kırıkları.


altı, üç, beş derken; 

bari sayılmasın bu tur,

yeniden oynayalım.

her zamanki şımarıklığımızla;

kaybetmeye tahammülsüz,

ve habersiz duvarın ardından.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder